کشت بادام کوهی در اراضی شیب دار

خاک منبع نگهداری و مکان تولید غذای انسانهاست. برای تولید یک سانتیمتر خاک یک میلیون سال لازم است. رواناب و شسته شدن خاک در مناطق کوهستانی و شیب دار شدیدتر است. خاک این مناطق نه تنها از نظر مواد غذایی مورد نیاز گیاه فقیر است بلکه ظرفیت نگهداری آب پایینی نیز دارد. خاک لخت و بدون پوشش این زمین ها به راحتی در معرض فرسایش قرار می گیرد. برای جلوگیری از ایجاد رواناب باید شرایطی ایجاد شود که آب باران در خاک نفوذ کند و به سفره های آب زیرزمینی بپیوندد و به صورت چشمه، قنات و یا چاه مورد بهره برداری قرار گیرد.

ایجاد پوشش گیاهی در سطح خاک یکی از راهکارهای جلوگیری از رواناب است که سه تأثیر مثبت خواهد داشت:

1. سرعت برخورد قطره های باران با خاک کمتر می گردد.
2. مقداری از آب باران در برگهای دخت ذخیره می گردد.
3. کاشت درخت در خاک باعث بهبود ساختمان خاک و افزایش سرعت نفوذ آب در خاک و استقامت خاک در اثر رشد ریشه های گیاه و چسبیدن خاک به ریشه ها می شود.
4. به دلایل ذکر شده از شستشو و فرسایش جلوگیری می شود.

بادام کوهی

یکی از گیاهانی که به منظور حفاظت آب و خاک کشت می گردد درختچه بادام کوهی می باشد که شاخه های آن ترکه ای، راست، بدون کرک و سبز رنگ بوده و از تنه آن منشعب می شوند.

خصوصیات مفید بادام کوهی :

1. نیاز آبی فوق العاده کم
2. سازگاری با انواع اقلیم
3. قانع بودن در خاکهای فقیر
4. تحمل در شیب های تند و هموار
5. تحمل سرمای شدید و سرمای ارتفاعات بالاتر از ۲۰۰۰ متر

اهداف طرح کشت بادام کوهی در اراضی شیبدار

1. جلوگیری از فرسایش خاک
2. کنترل هرز آب
3. ذخیره نزولات آسمانی و تلطیف هوا
4. بالا بودن درآمد ساکنان منطقه
5. افزایش سهم سرانه فضای سبز
6. نشست گرد و غبار موجود در هوا
7. ایجاد تنوع و محیط شاد جهت گردش
8. بالا بردن روحیه مردم و محیط مناسب برای آرامش اعصاب و روان
9. ایجاد یک اقلیم کوچک برای برخی از حشرات و پرندگان

شیوه های کاشت بادام کوهی در اراضی شیبدار

در زیر به ۵ شیوه کشت بادام کوهی در اراضی شیب دار اشاره شده است:

۱- روش تیشه ای

در این روش در زمین های با شیب بالای ۳۰ درصد، توسط تیشه، گودالی به عمق ۵ سانتی متر در خاک کنده و ۲ تا ۳ بذر در هر گودال کشت می شود. فاصله این چاله ها از یکدیگر ۲ متر و در نهایت ۲۵۰۰ درختچه در هکتار کشت می گردد.

۲– روش چاله فلسی

در اراضی با شیب کمتر از ۳۰ درصد، چاله هایی به ابعاد ۵۰ در ۵۰ سانتی متر و عمق ۳۰ سانتی متر به فاصله ۴ در ۴ متر از یکدیگر حفر می شود و در هر چاله ۵ تا ۶ بذر کشت می گردد. کلیه چاله ها به صورت زیگزاگی و عمود بر شیب حفر می گردند.

۳– روش مختلط

در برخی از مناطق بر اساس شرایط خاص توپوگرافی، تلفیقی از دو روش تیشه ای و چاله فلسی به کار برده می شود.

۴– روش نواری

در این روش به منظور امکان بهره برداری از علوفه، نوارهایی به عرض ۱۰ تا ۱۵ متر به صورت متراکم و عمود بر شیب، به فاصله ۳۰ تا ۴۰ متر از یکدیگر بذر کاری می گردد. بهره بردار می تواند از علوفه تولید شده بین دو نوار بذر کاری شده استفاده کند. بهره بردار باید با ایجاد حصار با مصالح محلی در اطراف نوارها مانع ورود دام به آن شود.

۵– روش لکه ای

در نقاطی که مستعد کشت هستند، در مساحت تقریبی ۲ تا ۳ متر مربع بذر به صورت انبوه کشت می شود. نقاط کشت شده نیز با استفاده از سنگ چین در مقابل رواناب محافظت می شوند.

نوشته قبلی

عسل را بهتر بشناسیم

نوشته بعدی

بیماری موزاییک خیار را بشناسیم