مزرعه نو | مرجع آموزشی کشاورزی ، دام و طیور ، آبزی پروری و منابع طبیعی و…
حدود ۲۰ هزار هکتار پیاز در استان های جنوبی کشور با هدف عرضه محصول در زمستان و بهار کشت می گردد. در این مناطق از بذور وارداتی خارجی که گران قیمت بوده و عموما زرد می باشند برای کشت استفاده می گردد. در منطقه بلوچستان عموما از پیاز محلی بلوچستان برای کشت پاییزه در سطحی حدود ۳۰۰۰ هکتار استفاده می گردد. این رقم بسیار زودرس بوده و سوخهای آن قرمز و از نظر ویژگی ها انباری و کیفی نیز مطلوب هست. در صورت برتری تولید و صفات کیفی رقم محلی با ارقام متداول در طرح استمرار می توان علاوه بر زودرسی بیشتر در تولید استمرار پیاز، صرفه جویی در هزینه بذر و کاهش وابستگی کشور به شرکت های خارجی، به عرضه پیاز قرمز رنگ در زمستان نیز کمک نمود.
اهمیت موضوع :
در صورتی که عملکرد و صفات بازار پسندی پیاز محلی بلوچی (رقم اصلی منطقه ایرانشهر) در مقایسه با ارقام متداول مناطق که عمدتا وارداتی هستند قابل رقابت باشد می توان با توصیه این رقم که قیمت بذر آن به مراتب ارزان تر از ارقام وارداتی است به کاهش هزینه تولید پیاز در دیگر استان ها و مناطق جنوبی کشور پرداخت.
روش اجرای یافته در عرصه و نتایج حاصل از به کار گیری :
عملکرد این رقم در ایرانشهر یعنی زادگاه اصلی رقم بلوچی حدود ۴۱ تن در هکتار است. مزیت مهم آن داشتن سوخهای گردن باریک است. با این حال درصد گلدهی ناخواسته در این رقم بالاست که باید برای اصلاح این صفت نامطلوب اقدام گردد. در منطقه جیرفت رقم بلوچی با حدود ۵۲ تن در هکتار توانست عملکرد بالاتری نسبت به دیگر مناطق نشان دهد و حتی با رقم پریماورا در یک گروه قرار گرفت.
در میناب رقم بلوچی با 29.2 تن در هکتار عملکرد خوبی نداشت. در مجموع می توان رقم بلوچی را به عنوان یک رقم محلی با سوخهای قرمز رنگ از ارقام مطلوب در این تحقیق به خصوص برای مناطق جیرفت و ایرانشهر ارزیابی کرد ولی برای میناب قابل توصیه نمی باشد. لذا به پیاز کاران جیرفتی توصیه می شود از رقم بلوچی با اطمینان خاطر کشت کنند تا علاوه بر تولید عملکرد مناسب از پرداخت هزینه های زیاد بذر هیبرید و افزایش هزینه های کشت و کار پرهیز کنند.
عکس های شاخص از یافته:
نمونه ای از سوخ پیاز بلوچی با گردن باریک، وضعیت ساقه روی و مزرعه آزمایشی در یکی از مناطق اجرای پروژه
