معرفی برنج طارم هاشمی

تاریخ انتشار: 17 شهریور 1402

برنج طارم هاشمی از توده محلی گیلان بوده و از سال ۱۳۷۸ به مازندران رسید، ابتدا در غرب استان و سپس تا شرق استان و حتی استان گلستان هم کشت می گردد. این رقم دارای ریشک بوده که در صورت بروز کم آبی نسبت به ارقام بدون ریشک از مقاومت نسبی بیشتری برخوردار است.

ریشه های گره ای آن در داخل پروفیل خاک رشد بیشتر دارد. ساقه آن بندبند و توخالی و نسبت به بیماری بلاست از مقاومت نسبی بیشتری برخوردار است. برگ های این رقم کشیده رگبرگ های آن موازی و پس از ظهور خوشه ریشک های آن نمایان می گردد. دارای کیفیت پخت عالی ولی میزان عطر و طعم آن نسبت به طارم محلی ناچیز است.

بذر این رقم در طی سالهای اخیر از طریق کشاورز به کشاورز توزیع گردیده و به لحاظ ظاهر خوب و ذائقه مناسب در بازار از وضعیت مطلوب برخوردار است. این رقم رقمی پابلند و طول دانه کشیده داشته و تا حدودی زیاد نسبت به ورس مقاومت نسبی نشان می دهد. ساقه های آن کمی ضخیم تر از طارم محلی و دانه ها روی خوشه ریشک دار است.

در شرایط کشت سنتی مناسب ترین فاصله برای نشاء کاری برای این رقم ۲۰x۲۰ در روش کشت مکانیزه ۳۰×۱۴ می باشد. بهترین زمان خزانه گیری در دهه اول فروردین ماه و مناسب ترین زمان برای نشاء کاری دهه دوم اردیبهشت ماه است.

توصیه کودی کشت برنج طارم هاشمی

الف: کودهای پایه : شامل ۱۰۰ کیلوگرم کود اوره یا اوره با پوشش گوگردی، ۵۰ کیلوگرم کود فسفات و ۱۰۰ کیلوگرم سولفات دوپتاس و ۴۰ کیلوگرم کود روی است.

ب: کودهای سرک : عموماً کود اوره است از ۶۰٪ کود باقیمانده در شروع مرحله پنجه دهی و ۴۰٪ دیگر آن در شروع مرحله زایشی به گیاه می دهند. این رقم نسبت به رقم طارم از حساسیت کمتری نسبت به بلاست برخوردار می باشد.

در صورت لزوم می توان با استفاده از سم بیم به میزان کیلوگرم در هکتار و یا سم هینوزان به میزان یک لیتر در هکتار در دو مرحله پنجه دهی و شروع رشد زایشی علیه بیماری مزبور مبارزه کرد.