کشاورزان عزیز با توجه به این که فصل سرما رو به اتمام است، یکی از اقدامات اساسی برای افزایش کیفیت و کمیت محصول تولیدی ضمن رعایت نکات فنی در زمینه کنترل آفات، بیماری ها و به ویژه علف های هرز، انجام تغذیه تکمیلی و آبیاری به موقع و در حد نیاز گیاه می باشد. از این رو موارد زیر برای بهبود تغذیه گیاهی قابل توصیه است. شایان ذکر است در اراضی کشاورزی که دارای آزمون خاک بوده، اولویت با اجرای توصیه صورت گرفته از سوی متخصصین تغذیه گیاهی است.
در مواردی که اراضی کشت شده فاقد آزمایش عناصر موجود در خاک باشد موارد زیر توصیه می شود:
1- تقسیم کود ازته :
مقدار نیاز کلی مزارع با توجه به وضعیت رویش، بافت خاک، مقدار آب در دسترس و غیره توسط کارشناسان زراعت هر منطقه قابل توصیه است.
۱-۱- اولین مرحله استفاده از کود سرک در مرحله شروع پنجه دهی مزارع غلات پاییزه می باشد تا بتوان تعداد پنجه و تعداد دانه در خوشه را تقویت نمود (از سه عامل موثر در عملکرد غلات، ۲ عامل در این مرحله شکل می گیرد).
2-1- نوبت دوم استفاده از کود ازته در مرحله قبل از شکم بوت (متورم شدن زیر ناحیه برگ پرچم) می باشد.
نکته : در اراضی سبک باید از حجم مصرفی کود ازته در هر مرحله کاست و به تعداد دفعات اضافه نمود.
3-1- در اراضی کشاورزی که با علف های هرز مبارزه نشده و تراکم علف های هرز در واحد سطح زیاد است افزودن کود ازته ممکن است رقابت علف هرز با محصول زراعی را افزایش دهد.
۲- برطرف نمودن سایر نیازهای گیاه به عناصر غذایی :
با عنایت به اینکه بدلیل بالا بودن pH و آهکی بودن بعضی از اراضی کشاورزی استان و پایین بودن مواد آلی خاک ممکن است جذب عناصر غذایی در حد نیاز واقعی برای گیاه زراعی مقدور نباشد، استفاده از روش تغذیه تکمیلی با استفاده از ترکیبات آماده مصرف در بازار از برندهای معتبر که حاوی عناصر غذایی ماکرو و میکرو بوده در یک تا دو مرحله قابل توصیه است. تغذیه گیاه با عناصر غذایی مورد نیاز در زمان مناسب می تواند تحمل گیاه به تنش های محیطی و حتی آفات را افزایش دهد. استفاده از ترکیبات حاوی اسید هیومیک که امکان جذب عناصر غذایی را افزایش دهد برای افزایش سرعت عمل مواد کودی مفیدتر است (یکی در مرحله پنجه زنی و دیگری در مرحله بند دوم ساقه تا مرحله ی شکم بوت ).
٣- افزایش تحمل گیاه به تنش های محیطی :
با توجه به تغییرات اقلیمی، استفاده از ترکیبات شیمیایی زود جذب که با برطرف نمودن نیاز گیاه امکان تحمل گیاه به تنش های محیطی (وزش باد، افزایش تنش خشکی و …) را افزایش می دهد از دیگر موارد مورد نظر در تغذیه گیاهی می باشد. لذا تلاش به افزایش کاربرد ترکیبات حاوی کلسیم و به ویژه پتاسیم در مرحله پنجه دهی و شروع ساقه دهی می تواند گیاه زراعی را تا حدودی به عوامل یاد شده متحمل سازد.